2. Devenere locos, ubi nunc ingentia cernis moenia surgentemque novae Karthaginis arcem,mercatique solum, facti de nomine Byrsam,taurino quantum possent circumdare tergo. Aen, I, 365-368
3. Ipsa Paphum sublimis abit, sedesque revisitlaeta suas, ubi templum illi, centumque Sabaeoture calent arae, sertisque recentibus halant. Aen, I, 415-417
4. Instant ardentes Tyrii pars ducere muros,molirique arcem et manibus subvolvere saxa,pars optare locum tecto et concludere sulco. Aen, I, 423-425
5. Haec dum Dardanio Aeneae miranda videntur,dum stupet, obtutuque haeret defixus in uno, regina ad templum, forma pulcherrima Dido,incessit magna iuvenum stipante caterva. Aen, I, 494-497
6. Ille ubi complexu Aeneae colloque pependit et magnum falsi implevit genitoris amorem,reginam petit haec oculis, haec pectore totohaeret et interdum gremio fovet, inscia Dido,insidat quantus miserae deus. Aen, I, 715-719
7. Cum venit, aulaeis iam se regina superbis aurea composuit sponda mediamque locavit. Iam pater Aeneas et iam Troiana iuventus conveniunt, stratoque super discumbitur ostro. Aen, I, 697-700
8. Conticuereomnesintentique ora tenebantinde toro paterAeneas sic orsus ab alto.Infandum, regina, iubesrenouaredolorem,Troianas ut opes et lamentabileregnumeruerintDanai, Aen. II, 1-5.
9. Anna (fatebor enim) miseri post fata Sychaei coniugis et sparsos fraterna caede penatis solus hic inflexit sensus animumque labantem impulit. Agnosco ueteris uestigia flammae. Aen, IV, 23
10. It portis iubare exorto delecta iuuentus, retia rara, plagae, lato uenabula ferro, Massylique ruunt equites et odora canum uis. Aen, IV, 130-132
11. Speluncam Dido dux et Troianus eandem deueniunt. prima et Tellus et pronuba Iunodant signum; fulsere ignes et conscius aetherconubiis summoque ulularunt uertice Nymphae Aen, IV, 165-168
12. Continuo inuadit: … quid struis? aut qua spe Libycis teris otia terris?si te nulla mouet tantarum gloria rerum Ascanium surgentem et spes heredis Iuliirespice, cui regnum Italiae Romanaque tellus debetur.. Aen, IV, 265-275
13. At pius Aeneas, quamquam lenire dolentemsolando cupit et dictis auertere curas,multa gemens magnoque animum labefactus amore iussa tamen diuum exsequitur classemque reuisit. Aen, IV 393-396
14. Dixerat, atque illam media inter talia ferroconlapsam aspiciunt comites, ensemque cruorespumantem sparsasque manus. Aen, IV, 663-666
15. It clamor ad alta atria: concussam bacchatur Fama per urbem Aen, IV, 665-666
16. quam Troius herosut primum iuxta stetit agnouitque per umbrasobscuram…,demisit lacrimas dulcique adfatus amore est: 'infelix Dido, uerus mihi nuntius ergouenerat exstinctam ferroque extrema secutam? Aen, VI,451-457
17. Crèdits Realitzat per: Marta Cañizares, Ivette Fúnez, Natalia Heránez, Raquel Montero, Tamara Montesinos, Cristina Ortega, Noelia Romero. Imatges: La delimitació de Carthago. Manuscrit de la biblioteca Riccardiana. Itàlia. VICTOR JANSSENS: Dido ordena construir Carthago. Mus. reials de Belles Arts. Bèlgica. TURNER, Dido construeix Carthago. National Gallery. Londres. TIEPPOLO, Escenes de l’Eneida. Vila Valmarana. Vicenza. 1757 LE SUEUR, Dido acull Eneas i Ascani. 1750 . Berlin, Castell Charlottenburg. GUÉRIN, Eneas explica a Dido la fi de Troia. 1815. Museu del Louvre, París. MESTRE DE L'ENEIDA, Juno i Venus provoquen l'amor de Dido. 1530. Museu del Louvre. París. JOSHUAH REYNOLDS, La mort de Dido. 1781. The Royal Collection. UK. Il·lustracions dels manuscrits vaticans. Eneas i la Sibil·la troben Dido als inferns. Manuscrit PA 27, FOLI 127. Any 1411. Espai web de la biblioteca municipal de Lió. França C. COCHET, Didon. (1635?). Museu del Louvre.